سبک هایتک، یک سبک طراحی معماری است، که در دوره مدرنیسم در دهه ۱۹۷۰ ظهور کرد و در دهه ۱۹۸۰ به طور گسترده ای، مورد استقبال قرار گرفت. اغلب انگلیسی ها، نظریه پردازان و متخصصان این سبک محسوب می شوند. این سبک، در طراحی ساختمانهای صنعتی، که تمام اجزای آن عملکردی است، ایجاد شد. عناصر مختلف زیبایی شناسی صنعتی، در محل سکونت و زندگی استفاده می شود، جایی که آنها، به مخلوطی از فن آوری بالا و سازه گرایی تبدیل شده اند.
این سبک، ترکیبی از کارکرد گرایی، همراه با زیبایی شناسی فزاینده ای، از سبک مینیمالیسم است. این ترکیب، زیبایی فریبندهای از فضای آزادی و راحتی را، در طراحی داخلی به ارمغان می آورد. عناصر سبک طراحی داخلی هایتک ، شامل:
- فلز، شیشه، پلاستیک
- فضای باز، پاکیزگی و حداقل دکوراسیون
- ارگونومی و قابلیت عملکردی
- دکوراسیون تک رنگ برای دیوارها، کف، سقف و مبلمان
- رنگهای تضعیف شده: مشکی، سفید و خاکستری
- به کارگیری لهجه هایی از رنگهای مناسب: نظیر قرمز، نارنجی، سبز، آبی
- خطوط تمیز، اشکال هندسی دقیق (عمدتا مربع و مستطیل)
- عدم وجود سطوح گرد و خطوط روان
مبلمان در سبک هایتک، شامل: صندلی ها، نمای خارجی پلاستیکی برای آشپزخانه، مبلمان در فرمهای سخت، میز ناهار خوری و میز جلو مبلی از جنس پلاستیک و یا شیشه است. صندلی ها، به تنهایی می توانند یادآور دفتر کار باشند، اما آنها نیاز به چرم دارند. همچنین، اثاثیه یا لوازم داخلی نیز، از چرم و اتصالات فلزی است. اثاثیه در این سبک، شامل: لوازم مدرن، حداقل قفسه های باز و دارای تقارن زیاد هستند. هایتک به معنی فراوان بودن سطوح آینهای کابینت ها، آشپزخانه، میز) و حداقل دکوراسیون است. کوسن ها و یا یک نقاشی با قاب ساده، می تواند نقطه روشنی محسوب شود، البته فقط تک رنگ باید باشد.
پارچه و منسوجات در طراحی داخلی سبک هایتک، به گستردگی مورد استفاده قرار می گیرند. پرده های سبک هایتک، معمولا با کرکره های فلزی جایگزین می شوند. با این حال، ممکن است ترکیبی از پرده های سفید بلند نیز، به کار رود. پرده های الگودار و طرح دار، برای این سبک غیر قابل قبول است. فقط از پارچه های سبک بدون گیره و نگهدارنده، می تواند بر مفهوم سبک، اشاره نماید. روکش مبلمان، معمولا از جنس چرم است. کوسنها میتوانند پارچه ای باشند. مبلمان و اثاثیه پارچه ای و یا صندلی های پارچه ای نیز، قابل قبول اند، البته باید تک رنگ و صاف باشند.
آشپزخانه در سبک هایتک، بدون رومیزی های رنگارنگ، حوله و قفسه های نگهدارنده است. دکوراسیون آشپزخانه در این سبک می تواند یک سرزمین شیشه ای، صاف، سطح تخت، لوازم خانگی چند منظوره و روشنایی و نورپردازی شیک باشد. استفاده از این سبک، برای اتاق خواب لمسی از تندی و سختی را، با استفاده از عناصر فنی به همراه دارد. طراحی داخلی به سبک هایتک، دارای نزدیکی و تشابه بسیاری به سبک مینیمال است و اغلب از رنگهای تک رنگ در آن استفاده می شود، که می تواند با رنگهای ساده و جامد از جمله: قرمز، آبی، سبز، زرد، تکمیل شود.
نمونه هایی از سبک دکوراسیونی هایتک
سبک هایتک، در فضای اتاق نشیمن ، به آسانی از سایر سبک ها قابل تشخیص است. تکنولوژی برش لبه، فراوان بودن پارتیشن هایی از جنس شیشه و فلز، خطوط مستقیم، اشکال هندسی واضح، سقفهای معلق، انواع مختلف نورپردازی و برجسته کردن، همه خصوصیات با تکنولوژی بالا، از ویژگی های اتاق نشیمن به سبک هایتک است.
این سبک برای اجرا در آپارتمانهای کوچک ، میتواند بسیار مفید واقع شود؛ چرا که اجرای این سبک، در فضاهای کوچک، می تواند توهمی از بزرگتر شدن را به ارمغان آورد. شما در این فضا قطعا احساس محدودیت و تنگی نخواهید کرد. البته جلوه گری سبک هایتک، بیشتر در فضاهای بزرگ و کاربری های تکنولوژیک، نقش دو چندان تری را ایفا می نماید.
به طور خلاصه، ویژگی های سبک هایتک” را، می توان در شالودهی چند اختصار کوتاه، این چنین بیان نمود:
- سبکی متاثر از فن آوری بالا در تجهیزات داخلی مورد استفاده
- استفاده از حداقل تزئینات داخلی و بکارگیری هر وسیله بنا بر نیاز عملکردی
- استفاده از خطوط هندسی خطی و یکنواخت در امتداد زاویه شکلی
- استفاده از متریال صنعتی همچون پلاستیک و فلز در شالوده مواد تشکیل دهنده هر وسیله
- استفاده از پرده های کرکره ای با کنترلی با رنگ مایه روشن و طرح ساده
- استفاده از چرمهای طبیعی و بیشتر مصنوع در مبلمان مورد استفاده با چارچوب فلزی و استیل
- استفاده از متریال های شیشه و کامپوزیت در اکثر فضاهای خدماتی، همچون: آشپزخانه با ساختاری یکدست و یک رنگ و نورپردازی مخفی و متمایز
- متکی بودن کلیه تجهیزات فنی و عملکردی در لوازم داخلی بکار گرفته شده، بر تکنولوژی کنترل از راه دور و قابلیت تنظیم عملکرد
مطالب خواندنی بیشتر: